Ganges (vervolg)

De volgende dag zijn we in alle vroegte (5 uur wakker worden) opnieuw in de bootjes de Ganges op gegaan, gisteren de rechterkant en nu links-af.
Onderweg komen we veel mensen en koeien tegen die langs de weg slapen en nu ontwaken. Bij daglicht zie je opnieuw wat een vieze bedoeling het allemaal is.
Er was een crematie en en ceremonie, blijft indrukwekkend.
De familieleden moeten wachten tot ze aan de beurt zijn, ongeveer 340 kilo hout kopen en het lichaam ligt al klaar op een bamboe draagbaar. Er wordt geofferd en gebeden. Een voorrecht om hier bij te mogen zijn.
Overigens blijft het ook apart om iedereen in die Ganges te zien baden waar toch veel ongezonde zaken in zitten. Er worden zelfs lege plastic flessen verkocht om het water mee te kunnen nemen en schrik niet het wordt gedronken.
Mijn logica is dat ik nu de reden weet waarom ze hier zoveel rijst en bananen eten.
Het wordt snel een stuk drukker met baden en bidden, terug naar het hotel voor een ontbijt. Het geluid kunnen jullie niet horen maar neem van me aan dat het een roezemoes is van jewelste.
Na het ontbijt naar de New Vishwanath tepe en de Bharat Mata tempell, India heeft enorm veel tempels en het is altijd weer prachtig om de bouw van die tijd te mogen bekijken. Voorla deze laatse heeft iets speciaals, binnen is het meer een museum. In marmer ligt in tegels geologische relief het land india. De hoogtes en laagvlaktes zijn goed zichtbaar zo tegen de rand de Himalaya. Alweer zo'n indrukwekkend staaltje kunst.
Daarna naar de Boeddha tempel, Sarnath met een heel apart gebouw de stoepa en een gigantisch van een beeld van buddha.
In de middag naar een zijde weverij, grappig is dat ze 2 soorten ''machines'' hebben, de oude is een mens en de nieuwe een soort kaartstrook zoals vroeger gebruikt werd bij een draaiorgel. Er zijn 2 mensen nodig bij het weven op de oude wijze en 1 man bij de nieuwe wijze. De kaart vervangt de maneer achter het weefgetouw. 1 man zit voor het weefgetouw en stopt de kleurtjes er in, de ander zit er achter en wisselt de draden voor het juiste patroon. 1 patroon 1 man. Dus die ene meneer kan maar 1 patroon, geen meneer meer dan patroon foetsie. vandaar de machinale kaarten die maken een soort stroken waarvan een kleed kan worden samengesteld. De patronen van de 2 heren zijn en blijven het mooiste.
Later is er vrije besteding en ben ik naar een schooltje geweest. Er is zelfs een computer lokaal en de meeste gaan hierna verder studeren. Er wordt ook aandacht besteed aan het zelfvertrouwen van de mensen in de wijk. Vele zijn daar van de laagste kaste, ze zijn niets en ''onaanraakbaar''.
Er was een echtpaar van 80 en 92 (zij is waarschijnlijk eerder 102) zonder financiële middelen en het kan soms wel 2 a 4 jaar duren voordat alle papieren zijn goedgekeurd door de regering om 300 roupie per maand te kunnen krijgen als oudedagvoorziening die er legaal is. (nb 300 roepie is geloof ik ongeveer 30 euro).
Het ruikt er wat onfris alweer veel afval overal. De bewoners wordt tuinieren geleerd zodat groente verkocht kan worden, ze zijn zo trots op zichzelf voor wat ze kunnen en doen.
De tuktuk meneer heeft me naar dit gedeelte van de stad gereden. Een leuke kerel van 62 en blijft in de buurt zodat we ook weer terug kunnen. Doet tussen door even een tukkie en verteld op de terugreis dat hij zonen heeft die studeren en erg blij is met zijn vrouw en kinderen. De tip wordt aan de vrouw gegeven verteld hij trots.
Hierna eten en slapen.