Een ander appartement.

(Chineese roos dat zocht ik, thanx!!)

Zaterdag alles weer in de koffers inclusief de inhoud van de koelkast en vriezer en op naar een ander appartement tot 4 juli. Gelukkig maar dat Mark het e.e.a. vervoert anders is het wel een heel gedoe. Er komt een nieuwe gast in het appartement, een franse dame met 2 kinderen. Hiervan was ik al op de hoogte en had mijn franse woorden boeken meegenomen. Voor de buurvrouw aldaar wat franse woorden genoteerd zodat ze uit de voeten kan. Hopelijk lukt het haar. Ik zal haar het telefoonnummer geven waar op ze me kan bereiken als ze in de problemen komt, ik zit dicht bij (einde van de straat, richting strand). Het andere appartement is net fort knox. Ik heb drie sleutels voor drie sloten, 1x voor het hek, 1x voor de toegansdeur van het appartement en 1x voor het hekwerk aan de binnenkant van de toegangsdeur. Mij is verzekerd deze allemaal goed af te sluiten en de sleutel niet in het zicht te leggen dus ik slaap ’s avonds erg veilig. Als er eventueel binnen brand uitbreekt ben ik wel het (geroosterde) haantje want zo snel krijg ik die deuren nooit open. Nou ja dan maar geen vuurtje binnen.
Nadeel van het appartement is wel dat het vrij warm is, voordeel is ik zit aan de overkant bij Mark. Grappig hoor zo’n relatie.

Het weer is prima, erg warm ofwel heet en soms een paar druppels. Ik was op de fiets naar Speighstown waar plotsklaps een flinke bui naar beneden kwam en ik net op tijd kon schuilen. Een motor agent had hetzelfde idee en zo stonden we gezamelijk te babbelen onder een afdakje. Die agenten zien er net als bij ons wel imposant uit met leren pak, helm en veel toeters en bellen op de motor (toch maar gewoon een suzuki). Kwam ik hem gisteren weer tegen en volgens mij niet per ongeluk. Ik schijn nogal in de smaak te vallen hier. Hij is me helemaal achterna gelopen over het strand omdat hij aan mijn veiligheid dacht. Ik was net even gestopt met mijn strand wandeling om wat foto’s te maken anders had hij nog verder achter me aan moeten hobbelen.

Vlakbij, bij de KFC lopen trouwens heel wat wilde katten rond. Ik denk dat daar meer eens ga voeren. Dit zullen ze niet op prijs stellen want ze zijn niet zo dol op katten hier. Je kunt beter een water schilpad zijn (die zijn beschermd en worden gevoerd) dan een kat. Nou ja ik kan mijn hart alvast weer ophalen. Denkende aan mijn schatje thuis, hier zijn ze trouwens nog minder aanhalig.

Overigens na gedane arbeid lag ik lekker te sudderen op het strand bij Blue Monkey (gesloten voor verbouwing voor 3 maanden dus geen fruitpunch wel sssst! Corine). Plotseling werd ineens alles in gereedheid gebracht voor een trouwpartij op het strand. Strand aangeharkt, tafels en taart klaar gezet, een rozenboog met witte plasic bloemen en de pastoor (of hoe heet dat ook alweer). Bloedheet in de zon en allemaal badgasten in bikini als publiek. Wat een toestand zeg maar het leek wel alsof ze het leuk vonden, althans de bruid in ieder geval. Veel zwetende mannen in witte ruim vallende overhemden en zwarte lange broeken, op slippers (idem de bruidegom). Ik weet niet of dit nu wel zo leuk is, behalve dan de champagne dat lijkt me wel wat. Gelukkig was het redelijk snel voorbij dus konden ze daarna in de schaduw een beetje bijkomen. Ik geloof dat ik me maar gewoon in zee had laten zakken met een lekker biertje. Uit ervaring gesproken is dit laatste trouwens heerlijk, maar dan gewoon in bikini hoor.

Zondag Withey lastig gevallen ipv mijn zondagse routine naar Mullins voor de steelband muziek, zonnen en zwemmen. Hij woont direct aan zee naast de Malibu fabriek (ruikt erg lekker). Het is maar een klein stukje rijden. Op zondag middag heeft hij meestal aardig wat mensen over de vloer en wordt er Back gammon gespeeld. Zoals zij dit spelen is er niet te winnen, het lijken wel professionals. Nou ja ze spelen dit ook dag in dag uit, domino is hier ook populair maar voor de jonkies op een gegeven moment niet zo erg uitdagend meer. We nemen wat vis en wijn mee dus we zullen ons best vermaken. Withey heeft ook een hondje, een lief aanhankelijk beestje.

Maandag op de fiets (ze verklaren me wel voor gek hier) bij het government van education geweest in Bridgetown. Wie weet kan ik wel iets voor ze betekenen. Ik heb via de televisie (er is hier nog steeds maar 1 kanaal: CBC, Corine) vernomen dat ze hier een project zijn gestart om internet beschikbaar te maken via community centers aan de mensen die nog niet zijn aangesloten. Als ik op het strand vraag waar het cummunity center in de buurt is weten ze het geen van allen, mmm.......
Zaterdag ben ik uitgenodigd om kennis te maken en mogelijk iets te betekenen voor de kinderen en internet. Eventueel kan ik ook een groepje oudere actieve dames wat meer beweging geven. Ik weet niet precies wat het inhoud maar dat hoor ik nog wel. Heb ik wat te doen.
Verder blijkt er hier ook een Nederlander rond te lopen die graag Nederlands wil babbelen na al enkele maanden Engels, dus ik zal me daar ook maar even gaan melden binnenkort.

Ik ben trouwens wel erg benieuwd hoe het thuis allemaal gaat bij jullie dus reactie zijn van harte welkom. Ik geloof dat je hieronder zonder veel moeite een berichtje kunt typen en klaar is Kees. Wat je ook kunt doen is een dokumentje maken met tekst en dat kopieren naar hieronder en plaatsten. Nou ja jullie kennen de drill ondertussen denk ik wel.

Van Els (oud reisleiding Barbados) heb ik nog niets gehoord misschien zit zij wel in regenachtig (vertelde Mark me) Nederland. Ik heb haar een mailtje gestuurd want het telefoonnummer heb ik om onverklaarbare reden niet terug kunnen vinden.

Trouwens die MP3 speler is een prima ding. Heerlijk op de fiets met geluid op de oren wie doet je wat. Afen toe kijken ze je wel gek aan. Ik ben naar aan zekerheid grenzende waarschijnlijk de enige vrouw in Barbados op de fiets en dan af en toe nog meezingen ook. Jammer eigenlijk dat je niet naar jezelf kunt kijken, het zal er best grappig uitzien.

Mijn camera (Panasonic DMC-TZ3) is ook aan zeer te bevelen. Je moet wel even je hersens erbij houden maar ik heb het al aardig onder de knie. Wat alleen lastig is, het zonnetje, dat beperkt de duidelijkheid van het LCD scherm en kun je niet goed bepalen of de foto scherp genoeg is. Dit lukt bij de meeste foto’s wel goed omdat je kunt afgaan op het groene lampje (=automatisch scherp steller). Echter bij macro foto’s heb je toch echt meer zicht nodig voor het scherp stellen als je je een foto maakt van een object verder weg. Nu ik dit zo schrijf denk ik dat ik even het boekje er op na moet slaan wanr macro en verweg dat zal niet samen gaan, m mmm......(heeft iemand nog tips?). Verder nog het fotograferen van donker kleurige personen. Dat is ook nog een hele uitdaging om dit duidelijk en scherp te krijgen. Gelukkig heb ik proefpersonen genoeg.

Gisteren een heerlijk bijna verlaten strandje ontdekt bij Port St. Charles / Speighstown. Mark had me daar uit de auto gegooid omdat de school aldaar gymnastiek zou geven en ik was benieuwd of ik een handje kon helpen. Gymnastiek is hier een zeldzaam iets. Blijkt dat ze dat wel ooit gehad hebben maar dat er een ongeluk is geweest en iemand verlamd is geraakt dus gym afgeschaft. Ze hadden wel matten en zo maar geen paard, ringen of andere materialen dus je kunt wel nagaan hoe dat er heeft uitgezien, te gevaarlijk. Ik heb wel namen van scholen in Bridgetown gekregen maar daar was ik net geweest en volgende week is het school vakantie dus ik denk niet dat dit nog gaat lukken. Kastje muur principe werkt hier dus ook.

Enne Tim die ecostroom bestaat hier alleen uit zonnenpanelen wat weer voor warm water (lekker douchen) zorgt.

Nou ja wel genoeg gekletst weer, batterij is weer aardig leeg. Oogjes dicht en snaveltjes toe, slaap lekker (heren, met alle deuren op slot!). NB staat mijn auto er nog?

Later............
Me again!

NB foto's plaatsen is wat lastig, boven de 2000kb is te groot en ik vergeet steeds de camera op kleiner te zetten.
Ik beloof beterschap op z'n Badians.